Uit onderzoek van de Fietsersbond blijkt dat meer dan 99 procent niet aan de aanbevolen vormgevingsnormen voldoet. De Fietsersbond roept fietsers daarom op gevaarlijke en of overbodige paaltjes te melden bij gemeente of provincie.

Betere vormgeving voorkomt ongelukken
Uit onderzoek van Rijkswaterstaat blijkt dat dit soort ongevallen vaker gebeurt met ouderen, tijdens fietstochten en trainingsrondjes en op plaatsen waar de fietser onbekend is. Het merendeel van de botsingen tegen paaltjes en wegversmallingen gebeurt doordat fietsers de obstakels niet of te laat zien. Paaltjes worden gebruikt om misbruik van het fietspad door autoverkeer te voorkomen, maar veel paaltjes zijn overbodig. Vaak is het middel erger dan de kwaal. Daarom adviseren de handboeken paaltjes alleen te overwegen als andere maatregelen onvoldoende effectief zijn gebleken. Bovendien worden eisen gesteld aan de vormgeving van het paaltje:

• Vijf meter inleidende ribbelmarkering op het wegdek.
• Goede verlichting.
• Paaltjes staan bij voorkeur 1,50 meter uit elkaar.
• In een kleur die contrasteert met de omgeving (rood-wit).

Praktijkonderzoek Fietsersbond
De Fietsersbond heeft de afgelopen jaren in het kader van de Fietsbalans de infrastructuur binnen de bebouwde kom van 50 gemeenten beoordeeld op fietsvriendelijkheid. Daarbij is onder meer gekeken naar de hoeveelheid paaltjes die moesten worden gepasseerd tijdens een praktijkonderzoek op veelgebruikte fietsroutes.
Binnen de bebouwde kom komen fietsers de meeste paaltjes tegen op fietspaden bij kruispunten. In totaal is 1800 km gefietst en zijn 600 paaltjes gepasseerd. Met andere woorden, gemiddeld 1 paaltje per 3 kilometer fietsen. Van die 600 paaltjes had slechts één procent een vormgeving die voldeed aan de eisen uit het handboek voor verkeersvoorzieningen binnen de bebouwde kom.